एक होतं जंगल (Ek Hota Jungle)

एक होतं जंगल
जंगलात झालं मंगल
सिंहराजाने फोडली डरकाळी
सर्व पोपटांना बोलावले प्रातःकाळी
म्हणे, ‘आपल्या राज्याचे विभाग बनवू
सर्वांना कामास जुंपू’
विभागांचे तुम्ही सभापती
मुभा तुम्हाला संचानालनाची
Year-End रिपोर्टींग मात्र माझ्यापाशी

पोपट लागले कामाला
सर्वप्रथम गेले प्रशिक्षणाला
मग विभाग पडले, नियुक्ती झाली
विभागांना वेगवेगळी नावं आली
आत शिरण्यासाठी प्राण्यांची ही मोठी रांग
नाव, qualification आणि tricky प्रश्नांची उत्तरे सांग
मग होईल निवड विभागात
इथे काम करण्याचे भाग्य मिळेल दिमाखात

हत्ती म्हणू नका की ससे,
घोडे, गाढव, बैल सर्वच भरले असे
कामाचे वाटप करून झाले
येता सही, जाता शिक्का
सर्वांचे गाडे रांकेला लागले
शुकांना परंतु हा शुकशुकाट पेलवेना
काहीतरी थ्रिल हवे
हुशार होतेच ते
लगेच पेटले डोक्यात दिवे

हेरले त्यांनी सशांना
त्यांच्या भित्र्या काळजाला
अन हावरट जिव्हेला
पोपटांनी मग मांडला डाव
धाव सश्या धाव

पूर्वजांची गोष्ट नव्हती का ऐकली?
ध्येयापासून फिरले
अन कासवापासून हरले
म्हणून आता धावायची शर्यत
मिळवायचे गाजर
पुसून टाका पूर्वजांचा शिक्का
तुम्हीच मग Leader

एक ससा मेहनती फार
गाजराच्या स्वप्नाने झाला बेजार
ठरवून एक दिवशी
शर्यतीत उतरला
शिट्टी वाजवताच पोपट महाशयांनी
जीव तोडून पळाला

गाजराजवळ पोहचला धापा टाकत
पोपट महाशय उडत आले टाळ्या वाजवत
म्हणाले, “ससा रे ससा…
तू कापूस जसा!
बघ थोडक्यात चुकलास
अन गाजरास मुकलास

ऐकले नाहीस का नियम?
सरळ नव्हते पळवायचे
थोडे इकडे पाणी घालायचे
थोडे तिकडून भरावयाचे”

ससा बापडा हिरमुसला
गाजराच्या बोर्डाखाली मटकन बसला
हे पाहून पोपट महाशय हसले
लगेच स्वतःला सावरून जवळ आले
म्हणाले, “अशी हार नाही मानायची वेड्या
तू तर आहेस लंबी रेस का घोडा”

हे ऐकून जवळ उभा असलेला घोडा
खिंकाळला थोडा
“हा जर घोडा तर मी काय गाय?”
जवळच एक गाय चरत बसलेली
कटाक्ष टाकून नुसतीच हंबरली

पोपट घोडयाकडे लगबगीने गेला
“नाही नाही… तू आहेस म्हणून तर सगळं आहे”
मग इकडे तिकडे बघून तो बोलला कानात,
“पण घोडा म्हणून किती दिवस चरशील कुरणात?
तुझ्यात फार Potential आहे ‘हत्ती’ बनण्याचं
रेसकोर्सवरच्या महाशयांना आजच भेट
हत्ती बनवण्याचं त्यांजकडे आहे सिक्रेट”

इकडे ससा होता बिथरला
जीव त्याचा कासाविसला
जणू आभाळ फाटले आणि पाठीवर पडले
असा सैरावैरा झाला

राती झोप येईना
चांदण्या टमटम करीत
त्याला वाटे त्यालाच चिडवीत
उद्विग्न झाला बिचारा
आणि उल्लू-महाराजांकडे गेला

उल्लूमहाराज म्हणाले
“ये सब मोह-माया है
तू क्या यहाँ गाजर खाने आया है?”

सशाला कसलेच काही उमगेना
रीत हि समजेना
जीव का टांगला सुलगेना
पण काय करतो बापडा
शिट्टी वाजताच शर्यतीत राहिला उभा

पळता पळता सशास
पूर्वजांची गोष्ट आठवली
शाळेत सर्वांना घोकून शिकवलेली
‘ससा जाई पुढे अन झाडामागे दडे
गाजर खाऊन गेला झोपी
कासवाची वाट झाली सोपी’

इथे समोर दिसत होते ट्रॉफीचे गाजर
सशाचा वाढला होता स्पीड
पूर्वजांचा कलंक पुसायची हीच ती वेळ

तेवढ्यात तो थबकला
गोष्टीतला ससा जिथे होता थांबला
ते झाड दिसले त्याला
आपल्या उजव्या पायाला
एकाएकी काय झाले
ट्रॅक वरून ससोबा बाजूला झाले
झाडाच्या दिशेला धावते झाले

झाडाच्या शेजारी होते
गाजराचे शेत मोठे
डोळाभरून गाजरं
वाटलं सगळं जीवन साजिरं

वेगे वेगे धावू म्हणणाऱ्यांना
सशाने केला तिथूनच सलाम
भरपेट गाजरं खाऊन
ताणून दिली सरेआम

कित्येक दिवसानंतर ससा
ढाराढूर झोपला असा
बघून त्याला क्षणभर
पोपटालाही आठवली पेरूची बाग
पण शिट्टी वाजवून तो म्हणाला
धाव कासवा धाव!